Ultieme Gids voor Learjet Privé Jets & Vliegtuigen

De Canadese vliegtuigbouwer Learjet werd voor het eerst opgericht in 1962. Deze gebeurtenis wordt door velen beschouwd als een mijlpaal in de geschiedenis van het privévliegen. Het bedrijf was een van de eersten die elegante en luxe privéjets ontwierp, en hoewel het meerdere malen van eigenaar is veranderd, is het uitgegroeid tot een van de bekendste namen in de sector. 

Na een schijnbare dominantie in de executive aviation industrie, kwam er in 2021 een einde aan de Learjet vliegtuigfamilie. Zijn moederbedrijf, Bombardierbesloot de productie te stoppen na zes decennia van fabricage, gedurende welke periode Learjet meer dan 3000 vliegtuigen maakte.

Over de Vennootschap

In 1960 richtte Bill Lear in Altenrhein, Zwitserland, de Swiss American Aircraft Corporation op. De SAAC-23, later bekend als het Zwitserse P-16 vliegtuig, was het eerste privévliegtuig van het bedrijf. Hoewel het nooit in gebruik werd genomen, leidde de ontwikkeling ervan tot de oprichting van het bedrijf en de focus op het vliegen met privéjets.

In 1962 verhuisde Learjet de voor de bouw van vliegtuigen benodigde machines van Zwitserland naar Wichita, Kansas, de woonplaats van verschillende van zijn rivalen, waaronder Cessna en de belangrijke Boeing fabriek. In 1963 bouwde Learjet zijn eerste succesvolle jet, en het jaar daarop werd het bedrijf omgedoopt van Swiss American Aircraft Corporation tot Lear Jet Corporation.

Op 14 oktober 1964 had Lear 72 bevestigde orders voor hun Learjet Model 23 ontvangen. Hierdoor haastten een aantal andere bedrijven zich om de industrie te betreden. Het kostte Cessna echter vijf jaar om haar eerste jet te ontwikkelen, en het duurde veel langer voor andere fabrikanten, zoals Dassaultom de markt aanzienlijk te beïnvloeden. Daarom behield Lear zijn positie als exclusieve leverancier van zakenvliegtuigen.

Gedurende deze periode bleef Lear werken aan een aantal andere initiatieven, waaronder het 8-track audiocassettesysteem, dat een korte periode van populariteit genoot. Met dit systeem konden luisteraars van een hele muziekband genieten zonder terug te hoeven spoelen of de band om te draaien tijdens het afspelen. In 1965 gebruikte hij deze innovatie om een stereodochteronderneming van Learjet op te richten, die haar hoofdkantoor in Detroit had. In de tweede helft van dat jaar richtte hij een avionica-divisie op in Grand Rapids. Lear Jet Industries was de nieuwe naam van het bedrijf toen het in september 1966 een naamsverandering onderging om zijn groeiende diversiteit te weerspiegelen.

Laurent Beaudoin volgde Lear in 1969 op als president van de firma en toonde zich even briljant en ambitieus als zijn voorganger. Het bedrijf begon aan een nieuw tijdperk dat gekenmerkt werd door het leiderschap van Beaudoin. In 1966 werd het bedrijf naar de beurs gebracht.

Nadat het aandeel van Bill Lear in het bedrijf was gekocht door de Gates Rubber Company, ging Learjet in 1973 op in de Gates Aviation Corporation en werd het bekend als de Gates Learjet. De eerste modellen die onder dit merk werden gebouwd waren het Model 35 en het Model 36.

Toen Bombardier in 1990 de Learjet Corporation overnam, resulteerde dit in nog een andere eigendomsverschuiving. Na die tijd werd de lijn privévliegtuigen die Bombardier bouwde bekend als de Learjet-serie. 

Producten en diensten

We nemen de vliegtuigmodellen van Learjet door en bekijken enkele van Learjets uitvindingen, waar het bedrijf vooral bekend om stond. 

Wat betreft de diensten die het bedrijf aanbiedt, biedt Boeing nog steeds ondersteuning en service voor Learjet-eigenaren. Nadat de productielijn in de Learjet-fabriek in Wichita is stilgelegd, zal Bombardier naar eigen zeggen ondersteuning en onderhoud blijven bieden aan reeds bestaande Learjets.

Vliegtuigtypes

Toen het bedrijf voor het eerst werd opgericht, werd het op de markt gebracht als Lear Jet in plaats van de bekende Learjet. Gedurende deze periode was het bedrijf verantwoordelijk voor de productie van drie verschillende vliegtuigen. 

Als dochteronderneming van Bombardier, een bedrijf dat verschillende andere vliegtuigfabrikanten controleert, werd Learjet gedwongen zijn vroegere autonome praktijken op te geven en een nieuwe organisatiestructuur aan te nemen. Desondanks is Learjet de dominante speler op de markt voor zowel kleine als middelgrote zakenvliegtuigen, die vele categorieën straalvliegtuigen omvat.

Laten we eens kijken naar de verschillende Learjet modellen die door de jaren heen zijn gemaakt.

• Learjet 23 - 1964 (101 gebouwd)
• Learjet 24 - 1966 (81 gebouwd)
• Learjet 24B - 1968 (49 gebouwd)
• Learjet 24D - 1970 (99 gebouwd)
• Learjet 24E - 1976 (16 gebouwd)
• Learjet 24F - 1976 (13 gebouwd)
• Learjet 25 - 1967 (78 gebouwd)
• Learjet 25B - 1970 (102 gebouwd)
• Learjet 25C - 1970 (25 gebouwd)
• Learjet 25D - 1976 (140 gebouwd)
• Learjet 25G - 1980 (23 gebouwd)
• Learjet 28 Longhorn - 1979 (9 gebouwd)
• Learjet 31 - 1990 (38 gebouwd)
• Learjet 31A - 1991 (208 gebouwd)
• Learjet 35 - 1974 (64 gebouwd)
• Learjet 35A - 1976 (612 gebouwd)
• Learjet 36 - 1974 (17 gebouwd)
• Learjet 36A - 1976 (46 gebouwd)
• Learjet 40 - 2003 (134 gebouwd)
• Learjet 45 - 1998 (454 gebouwd)
• Learjet 55 Longhorn - 1981 (126 gebouwd)
• Learjet 55B Longhorn - 1986 (8 gebouwd)
• Learjet 55C Longhorn - 1987 (14 gebouwd)
• Learjet 60 - 1993 (318 gebouwd)
• Learjet 60XR - 2007 (112 gebouwd)
• Learjet 70 - 2013 (13 gebouwd)
• Learjet 75 - 2012 (145 gebouwd)

Op 28 maart 2022, Northern Jet Management in Grand Rapids, Michigan, de laatste bestelde Learjet in ontvangst genomen. In een verklaring op hun website nam Northern Jet Management een foto op van hun personeel, verzameld rond de Learjet 75, het 24e vliegtuig in de vloot van Northern Jet Management.

• Learjet 85 - 2014 (er is er maar één gebouwd voordat het project werd geannuleerd)

Toen het bedrijf werd opgericht, werd het eerst op de markt gebracht als Lear Jet, in plaats van de bekende Learjet. Gedurende deze periode was het bedrijf verantwoordelijk voor de productie van drie verschillende vliegtuigen. 

De Learjet 23

De Learjet 23 was het eerste lid van de familie van zakenvliegtuigen dat in 1963 het luchtruim koos. Hij kon tussen de vier en zes passagiers vervoeren, naast twee piloten. Hij kwam tot leven dankzij de inspanningen van de Amerikaanse zakenman Bill Lear en een groep ingenieurs uit Zwitserland, Duitsland en Groot-Brittannië. 

De Learjet 24

In 1966 kwam er een verbeterd model, de Learjet 24. Het bevatte verbeterde motoren, drukregeling in de cabine en een extra raam. 

De Learjet 25

De Learjet 25, een vliegtuig met een verlengde romp, was het derde en laatste model dat in 1966 onder de oorspronkelijke naam Lear Jet werd geproduceerd. Dit toestel was veel langer dan de 23 en de 24, waardoor het plaats bood aan acht mensen in plaats van de capaciteit van zes van de laatste twee toestellen. 

Naarmate het bedrijf groeide, groeide ook hun vliegtuigcatalogus, waaronder:

• Model 35 en model 36 
• Learjet 28 en Learjet 29
• Learjet 55 
• en Learjet 31

De Learjet 60

Er kunnen acht passagiers mee in de Learjet 60, het eerste vliegtuig uit de Learjet-serie dat in 1990 het luchtruim koos, nadat Bombardier Learjet had overgenomen. Deze jet werd snel gevolgd door de Learjet 45 model, met plaats voor negen personen.

De Learjet 40

De allereerste vlucht van de Learjet 40 in 2001 bracht de Learjet in de 21e eeuw. 

De Learjet 70 en Learjet 75

Nadat het Learjet 85-project in 2015 werd geschrapt wegens gebrek aan succes, produceerde Learjet de Learjet 70 en 75 - de laatste vliegtuigmodellen die door het bedrijf werden vervaardigd, waarmee in 2022 een einde kwam aan het verhaal van de serie.

Meest bekende vliegtuigen van het bedrijf 

Toen hij voor het eerst uitkwam, was de Learjet een grote stap voorwaarts in innovatie. Zijn handige kleine vliegtuigcabine gaf passagiers een ervaring alsof ze in een luxe sedan zaten. Privévliegers ontdekten echter dat grotere jets in de meeste gevallen superieur waren vanwege de extra ruimte en voorzieningen.

De Learjet 75

In 2012, tijdens de European Business Aviation Convention and Exhibition (EBACE) in Genevapresenteerde Bombardier de Learjet 75 voor het eerst aan het publiek.

De Learjet 75 is het meest recente model zakenvliegtuig dat Bombardier Aerospace heeft gecreëerd. Het beschikt over innovatieve ontwerpelementen, zoals eigentijdse interieurs, verbeterde startprestaties, hoge kruissnelheid, verbeterde motorprestaties en lagere bedrijfskosten.

De Learjet 75 is een verbeterde versie van de Learjet 45XR jet, die al bekend stond om zijn uitstekende prestaties. Het ontwerp van het casco is vergelijkbaar, maar de gekantelde winglets zijn identiek aan die van de Global 7000 en 8000 vliegtuigen, wat leidt tot een grotere wendbaarheid. Het interieur van het vliegtuig is gemodelleerd naar de cabines van de Learjet 85 vliegtuigen. 

Specificaties:

• Passagiers: 8;
• Hoogte buiten: 14 voet;
• Spanwijdte: 50 voet en 11 in;
• Volledige lengte: 58 voet;
• Externe bagage: 50 cu ft;
• Interne bagage: 15 cu ft;
• Cabine breedte: 5 ft 1 in;
• Hoogte cabine: 4 ft 11 in;
• Lengte cabine: 19 ft 9 in;
• Max. bereik: 2040 nm;
• Maximum snelheid: 465 kts;
• Bemanning: 2;
• Motoren: 2.

Einde van een tijdperk

De Learjet werd bekritiseerd om een aantal zaken, waaronder de hoogte en breedte van de cockpit, die in de jaren '60 misschien wel goed was voor CEO's en privéjetvliegers, maar in de wereld van vandaag gewoon niet meer voldoet. Desondanks had Bill Lear een bekend antwoord op de kritiek: "Je kunt ook niet in een Cadillac staan."

Vergeleken met de eerste Learjet, die een bereik had van minder dan 2.000 mijl, heeft de nieuwste generatie (zoals de Global) een bereik van 6.000+ mijl en kan 12 uur non-stop vliegen.

Daarom kondigde Bombardier, eigenaar van Lerjet, in februari 2022 aan dat het zou stoppen met de grootschalige productie van het legendarische vliegtuig en in plaats daarvan zijn aandacht zou richten op de ontwikkeling van zijn ruimere Challenger en Global zakenvliegtuigen.

Veiligheid

Begin jaren 80 kreeg Learjet een probleem met grote hoogtes. Door dit probleem stortten vier Learjets in de Verenigde Staten neer nadat ze op grote hoogte mechanische problemen hadden en de controle verloren. Het bedrijf heeft sindsdien FAA en aanbevelingen van de Amerikaanse regering en hebben alle noodzakelijke aanpassingen en verbeteringen aangebracht aan de Learjet vliegtuigen. Alle nieuwste modellen zijn gebouwd met die eisen in gedachten. 

Innovaties

Learjet Inc., een pionier in de luchtvaarttechnologie, is een van de vele erfenissen die de fabrikant en uitvinder William Powell Lear in de 20e eeuw heeft nagelaten. Hoewel Lear vooral bekend is vanwege zijn gedurfde poging om 's werelds eerste persoonlijke jet te bouwen, had hij nog een geschiedenis van andere innovaties. 

Pas op 20-jarige leeftijd was William Powell Lear al een autodidactische radiotechnicus. Hij opende een bescheiden winkel in Illinois en ging aan de slag met de modernste thuisradiotechnologie. Hij slaagde erin de radiospoelen te optimaliseren en elimineerde de noodzaak van opslagbatterijen, naast andere verbeteringen. Zijn bedrijf begon geld te verdienen en zijn inspanningen trokken al snel de aandacht van grote fabrikanten als Motorola en Majestic.

Lear, die nog steeds gek was op vliegen, investeerde in een klein vliegtuigje, begon een opleiding tot piloot en werkte aan de ontwikkeling van een navigatieradio voor de luchtvaart. 1931 zaag het begin van zijn verkoop, waarbij hij zijn Lear Radioaire demonstreerde. Tijdens de moeilijke economische tijden van de Grote Depressie had echter slechts een klein aantal piloten de financiële middelen om zo'n radio aan te schaffen. Een nog kleiner aantal piloten zag de noodzaak in van een dergelijk communicatieapparaat.

Tegen 1934 ging Lear terug naar zijn werkplaats om aan nog een uitvinding te werken, en hij begon de plannen voor het "Magic Brain" uit te werken. Dit gestandaardiseerde elektronische chassis kon worden geïntegreerd in verschillende soorten radiotoestellen. Binnen slechts twee weken kon Lear het concept bouwen, tonen en verkopen. RCA door hem een contract toe te kennen.

Lear richtte zich vervolgens weer op luchtvaartnavigatie en vond een radiotriangulatieapparaat uit, de Learscope Direction Finder. Deze vooruitgang leverde hem niet alleen het respect op van bekende luchtvaartpioniers als Amelia Earhart, maar bezorgde hem ook een plaats in de geschiedenis van de luchtvaart. 

Tijdens de Tweede Wereldoorlog richtte Lear zich op de ontwikkeling van elektromechanische apparatuur voor gevechtsvliegtuigen. Deze technologieën bestonden onder andere uit stuurbekrachtigers en automatische besturingssystemen. 

Na de oorlog werd Lear Incorporated een leider in het ontwikkelen van all-weather vlieginstrumenten.

Conclusie

Er is geen ander luchtvaartbedrijf zoals Learjet. Elk zakenvliegtuig was strak en krachtig, een toonbeeld van snelheid en stijl. Ondanks het feit dat de productie binnenkort stopt, zal het merk Learjet niet verdwijnen. Deze vliegtuigen zullen nog vele jaren gebruikt en geholpen worden door Bombardier.